مقتدر مظلوم :: نوای وبلاگ

فاجعه منا نتیجه بازگرداندن کشتی نجات از یمن بود 

قطعاً گستاخی های امروز عربستان، قتل عام حدود 500 هموطن و حاجی خانه خدا، اخلال و کارشکنی در بازگرداندن پیکرهای مطهر شهدای فاجعه منا، نتیجه آن بی تدبیری در بازگرداندن کشتی نجات از یمن و عقب نشینی در برابر مزدوران عربستان است.

با انقلاب مردم یمن علیه منصور هادی رئیس جمهور مستعفی و مستبد یمن، در روزهایی که یمن در آستانه جشن پیروزی انقلاب بود، عربستان سعودی به همراه چند کشور عربی جنگ نیابتی از طرف امریکا و اسرائیل را در یمن آغاز کردند و شهرها،کودکان،زنان و مردم مظلوم یمن را آماج حملات جنگنده ها قرار دادند که به شهادت صدها نفر انجامید.

در این بین مردم ایران اسلامی کمک های انسان دوستانه حاوی 2500 تن غذا و دارو را به همراه جمعیت حلال احمر با کشتی ایران شاهد که به کشتی نجات معروف شد به سمت یمن ارسال کردند، که مسئولین وزارت خارجه تاکید کردند کشتی نجات بندر عباس را به سمت بندر الحدیده یمن آغاز کرده است.

این اقدام جمهوری اسلامی موجی از شادی را در بین مستضعفان جهان به راه انداخت و تحسین مردم کشورمان و مظلومین یمن را در پی داشت ، که بازتاب گسترده ای در رسانه های جهان داشت.

کشتی نجات در ادامه مسیر خود با تهدیدات عربستان سعودی مواجه شد و مقامات سعودی تاکید کردند اجازه نخواهند داد کشتی نجات به بندر الحدیده یمن برسد و باید مورد بازرسی آنان قرار گیرد و در غیر آن صورت به آن حمله خواهند کرد و مانع رسیدن آن به بندر الحدیده یمن می شوند.

این گستاخانه سعودی ها در بحبوحه نگارش متن توافق هسته ای در وین و در شرایطی بود که دولت های عربی خلیج فارس برای ملاقات با باراک اوباما عازم کمپ دیوید شده بودند، پاسخ برخی مسئولان وزارت خارجه را به همراه داشت که در راس آن ها امیر عبداللهیان معاون عربی،افخم سخنگو و بعیدی نژاد مدیر کل سیاسی و بین الملل قرار داشتند که تاکید کردند:کشتی نجات تنها در الحدیده یمن پهلو می گیرید و در صورت اقدام سعودی ها علیه ایران شاهد واکنش جدی ایران را به همراه خواهد داشت.

در ادامه به پشتوانه صحبت های مقامات وزارت خارجه، سردار جزایری معاون ستاد کل نیروهای مسلح تاکید کرد؛ در صورت مزاحمت برای کشتی ایران آتشی برپا می شود که مهار آن از دست عربستان و آمریکا خارج است.

با تکرار گستاخی از سوی عربستان و پاسخ مقامات کشورمان توجه رسانه های دنیا بیش از پیش به کشتی ایرانی جلب شد تا حدی که رسانه های جهان با قطع برنامه های عادی خود اخبار کشتی نجات را پوشش می دادند، پایگاه خبری روسیا الیوم گزارش داد در صورت حرکت کشتی ایران به سمت الحدیده و حمله عربستان احتمال جنگ بین ایران و عربستان وجود دارد.

بسیاری از پایگاه های خبری جهان مسیر کشتی نجات را بروی نقشه دنبال می کردند و رسانه ملی نیز گزارش های زنده از کشتی نجات را مخابره می کرد.

در این زمان مقامات وزارت دفاع امریکا اعلام کردند پنتاگون اصرار دارد کشتی نجات در کشور جیبوتی پهلو بگیرد نه در یمن، که این صحبت های آمریکایی ها پاسخی را از طرف وزارت خارجه کشورمان به همراه نداشت و ناگهان در 9نهمین روز از حرکت کشتی نجات به سمت یمن وزمانی که مردم مظلوم یمن و مستضعفین جهان لحظه شماری می کردند تا کشتی نجات به یمن برسد و هیمنه پوشالی عربستان در منطقه بشکند،کشتی ایران شاهد مسیر خود را به طرف کشور جیبوتی تغییر داد، کشور جیبوتی که اسماعیل غیله رئیس جمهور آن پیش تر با سخنان ضد ایرانی خشم ایرانیان را برانگیخته بود و اعلام کرده بود رابطه کشورش با ایران بد است و قبل از این هم از ورود یک فروند هواپیمای ایرانی حامل کمک های انسان دوستانه برای یمن جلوگیری کرده و ایران را متهم به دخالت در امور یمن کرده و گفته بود:تلاش می‌کنیم از شر ایران در امان بمانیم.

چند ماه بعد از این واقعه جان کری وزیر خارجه امریکا در جلسه شورای روابط خارجه آمریکا گفت؛ چند ماه پیش یک که محموله از سوی ایران راهی یمن بود که من خیلی زود با همتای ایرانی خود{ظریف} تماس گرفتم و گفتم: این امر باعث رویارویی جدی می شود و ما آن را تحمل نمی کنیم، وی نیز در مدت زمان بسیار کوتاه با من تماس گرفت و گفت: قرار نیست این محموله به یمن برسد و یا از آب های بین المللی خارج شود، وبعد کشتی راهی کشور خودشان شد.

این گزافه گویی جان کری و علت تغییر مسیر کشتی ایرانی به سمت جیبوتی و خدشه دار شدن عزت جمهوری اسلامی ایران در جهان، تاکنون از سوی آقای ظریف و دولت تدبیر امید بی پاسخ مانده است.

حال سوال اینجاست، این بی تدبیری مسولین دولت تدبیر امید و آن جنجال و سرو صدایی که از روز حرکت کشتی به راه انداختند، و در نهایت با یک تماس تلفنی جان کری مرعوب شدند و مسیر کشتی را تغییر دادند و عزت مردم ایران را زیر سوال بردند را چگونه پاسخ خواهند داد؟

اگر مسئولین وزارت خارجه از همان ابتدا می گفتند کشتی به سمت جیبوتی می رود بسیار بهتر بود تا اینکه با تهدید عربستان به حمله و تماس جان کری مسیر خود را کج کند.

و سوالات بسیاری که در این مجال نمی گنجد.

قطعاً گستاخی های امروز عربستان، قتل عام حدود 500 هموطن و حاجی خانه خدا، اخلال و کارشکنی در بازگرداندن پیکرهای مطهر شهدای فاجعه منا، نتیجه آن بی تدبیری در بازگرداندن کشتی نجات از یمن و عقب نشینی در برابر مزدوران عربستان است.

اگر مسئولین دولت تدبیر و امید کشتی نجات را از سی مایلی بندر الحدیده برنمی گرداندند و در برابر تهدید های عربستان و امریکا ترس به دل خود راه نمی دادند و در مقابل لجن پراکنی سعودی ها کوتاه نمی آمدند، امروز عربستان برای جمهوری اسلامی ایران شاخ وشانه نمی کشید و تهدید به جنگ نمی کرد و اجازه جسارت به حاجیان را به خود نمی داد.

بی شک با توجه به اظهارات شاهدان عینی فاجعه منا و شواهد و قرائن موجود، نه بی کفایتی و ضعف مدیریت بلکه واقعه ای از پیش برنامه ریزی شده و به عمد از سوی مزدوران رژیم عربستان بود که حدود 5000 هزار حاجی مسلمان در آن به شهادت رسیدند است.

مقام معظم رهبری بارها در بیانات خود بخصوص در روزهای گذشته در جمع فرماندهان ارتش در نوشهر تاکید فرمودند: "دشمن به دنبال تسلیم شدن نظام اسلامی است و با کوتاه آمدن مقابل او دشمنی ها برطرف نمی شود، تصور اینکه فلان حرف را نزنیم یا فلان کار را نکنیم و ملاحضه دشمن را بکنیم دشمنی ها کم می شود، تصور نادرستی است ."

انتهای پیام/

بیانیه رزمندگان گردان حضرت رسول و تشکل های دانشجویی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین در رابطه با

بازگشت پیکرهای مطهر 175 شهید غواص عملیات کربلای 4 به میهن اسلامی

جانان من شب زده بی تاب شدی          آیینه شدی همسفر آب شدی

غواصی دریای شهادت کردی                از چه خود گوهر نایاب شدی

   یاد نخلستان های جزیره ام الرصاص ، یاد قایق های نیم سوخته ، یاد ناله های در گلو مانده ، یاد اروند ، یاد گردان غواصی ، یاد لحظاتی که بی سیم ها به صدا در آمدند ، آمبولانس ، مجروح ، آتش ، محاصره و دیگر کسی با رمز صحبت نمی کرد و زمین و زمان به هم دوخته شده بود و آه آه آه ... .

   بی شک کربلای 4 را می توان یکی از مظلوم ترین نقاط تاریخ شیعه نامید. مظلومیتی پس از گذشت قریب به سه دهه ، هنوز داغ آن بر دل امت حزب الله سنگینی می کند. سخن از 175 لاله گلگون است که بار دیگر با طراوت حضور آنان عطر شهید و شهادت در کوچه پس کوچه های شهر پیچید.

   اما به راستی این شهداء چه داغ ننگی بر پیشانی دشمنان قسم خورده این مرز و بوم گذاشته بودند که هنوز هم دستان بسته آنان دسیسه گران را به یاوه سرایی وا می دارد و از این رهگذر در صدد عقده گشایی از اصل نظام و تردید افکنی در میان افکار عمومی نسبت به مقوله دفاع مقدس بر می آیند. سخن در این باب بسیار است اما در این بین اشاره به نکاتی چند حائز اهمیت است:

   عملیات کربلای چهار در شامگاه سوم دی ماه 1365 در شرایطی برگزار که حدوداً از 10 ماه قبل ، پس از عملیات پیروزمندانه و اعجاب انگیز والفجر 8 و تصرف شهر فاو عراق و محقق شدن نسبی استراتژی تنبیه متجاوز ، توازن جنگ تا حد زیادی به نفع ایران تغییر کرده بود و هم مسئولان نظام و هم فرماندهان جنگ در تدارک برای برگزاری یک عملیات بزرگ و سرنوشت ساز بودند که بنا بود با تصرف بخش هایی از خاک عراق و قطع ارتباط رژیم بعث با آب های خلیج فارس در صدد تحکیم اراده خود بر مجامع بین المللی و احقاق حقوق از دست رفته جمهوری اسلامی ایران برآیند و به عبارت بهتر کار جنگ را یکسره کنند. این در شرایطی بود که سال 1365 در میان افکار عمومی به عنوان سال سرنوشت لقب گرفته و جو روانی جامعه نیز منتظر چنین عملیاتی بود.

   به هر ترتیب این عملیات آغاز شد اما به دلیل هوشیاری و آمادگی دشمن که شواهد و قرائنی از لو رفتن عملیات حکایت داشت ، پیشروی رزمندگان گردان های غواص در همان ساعات ابتدایی عملیات با مشکل جدی روبرو شد و حدوداً یک روز پس از آغاز عملیات و با برجای گذاشتن شهداء و مجروحان ، دستور توقف عملیات صادر گردید. طی روزهای اخیر که شاهد بازگشت 175 شهید غواص تازه تفحص شده عملیات کربلای 4 به میهن اسلامی هستیم بار دیگر خط رسانه ای غرب به ویژه بنگاه دروغ پراکنی خاندان سلطنتی انگلیس و پیاده نظام داخلی آنان اقدام به ایجاد تشکیک و تردید نسبت به ابعاد مختلف این عملیات و بالتبع اصل دفاع مقدس پرداخته و برای شهدای این مرز و بوم اشک تمساح می ریزند و با استفاده گسترده از کلید واژه "شکست" در عباراتی همچون بزرگترین شکست ایرانی ها !!! و شکست خوردن عملیات کربلای 4 و ...  و با طرح این سؤال در افکار عمومی که چرا با وجود لو رفتن عملیات ، فرماندهان دستور حمله را صادر کردند در صدد القاء نوعی احساس سرخوردگی در میان مردم به ویژه جوانان و ایجاد بدبینی نسبت به فرماندهان جنگ و در نتیجه تردید افکنی نسبت به اصل مقاومت در برابر جهانخواران و مستکبران عالم می باشند بدون آنکه به دلایل اصلی لو رفتن عملیات اشاره ای داشته باشند.

   حال سؤال اینجاست که به راستی عامل اصلی لو رفتن عملیات کربلای 4 چه بوده است و چه کسانی اطلاعات این عملیات در اختیار نیروهای بعثی عراق قرار داده بودند؟!! پاسخ به این سؤال زمانی روشن تر می شود که بدانیم سردمداران حکومت آمریکا طبق یکی از اسناد کاخ سفید مورخه 5 آوریل 1984 ( 16 فروردین 1363 ) که بعدها منتشر شد با رژیم بعث عراق همکاری اطلاعاتی داشتند تا نگذراند ایرانی ها دست برتر را در جنگ داشته باشند که البته این رویکرد خصمانه شیطان بزرگ از همان روزها و ماه های ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی و تحریک صدام به آغاز جنگ تحمیلی علیه ایران اسلامی وجود داشته و تاکنون نیز ذره ای از این خباثت ها کاسته نشده است.

   در مورد عملیات کربلای 4 این مسئله به صورت ویژه از سوی آمریکایی ها دنبال شد چرا که حدوداً دو ماه قبل از آغاز این عملیات ، جهانیان با یک شوک خبری در رسانه ها مواجه شدند و آن افشای ورود پنهانی یک هیأت دیپلماتیک از سوی دولت آمریکا به مسئولیت رابرت مک فارلین مشاور ارشد رئیس جمهور وقت آمریکا برای مذاکره با مقامات جمهوری اسلامی به تهران بود و افشای این مسئله که بعدها به ایران کنترا معروف شد یکی از بزرگترین رسوایی های سیاسی را برای دولت آمریکا رقم زد و بدین سبب سردمداران کاخ سفید را بر آن داشت تا بر حجم اقدامات خصمانه خود که از گذشته نیز وجود داشت بیافزایند و با بهره گیری گسترده از سیستم های ماهواره ای و هواپیماهای آواکس ، موقعیت دقیق رزمندگان اسلام و تحرکات نیروهای ایرانی در پشت خطوط مقدم جبهه را به رژیم بعث گزارش دهند و این مسئله را باید در کنار بهره گیری گسترده عراقی ها از ابزار پیشرفته جاسوسی و سیستم های راداری اهدایی غرب همچون رادار رازیک که به هیچ وجه نیروهای ایرانی از چنین ابزاری بهره مند نبودند قرار داد که این مسئله اساساً مخفی نگه داشتن عملیات ها را در تمام دوران دفاع مقدس برای رزمندگان بسیار دشوار کرده بود و به طور کلی اکثر عملیات های جنگ تحمیلی را می توان به یک نوعی لو رفته تلقی کرد و فقط بازه زمانی این لو رفتگی ها متفاوت بود. برخی عملیات ها از یک ساعت قبل لو می رفت و برخی دیگر از چند روز قبل و اگر عملیاتی همچون والفجر 8 لو نرفته بود به دلیل شرایط خاص موقعیت جغرافیایی منطقه نبرد بود چرا که عراقی ها به هیچ وجه تصور نمی کردند که غواصان ایرانی بخواهند عرض رودخانه خروشان اروند را طی کنند. بنابر آنچه گذشت بر هیچ کس پوشیده نیست که لو دادن عملیات کربلای 4 در اصل انتقام آمریکایی ها از ایران پس از رسوایی ماجرای مک فارلین بوده است.

   مسئله دیگری که باید بدان اشاره نمود این است که اساساً در قاموس ملتی که شهادت را سرلوحه کار خود قرار داده ، شکست معنا ندارد و مشخصاً در عملیات کربلای 4 علی رغم ادعای برخی شبکه های ماهواره ای معاند شکستی به وجود نیامد بلکه رزمنگان اسلام با نوعی "عدم الفتح" مواجه شدند چرا که اکثر یگان ها توانستند در اهداف از پیش تعیین شده خود پیشروی نموده و تلفات سنگینی بر دشمن وارد نمایند و حتی علی رغم حجم سنگین آتشی که بر سر غواصان خط شکن می بارید ، نیروهای غواص توانستند دلاورانه از عرض اروند عبور کرده و پس از شکستن خطوط دفاعی دشمن که در آمادگی کامل به سر می بردند خود را به جزیره ام الرصاص رسانده و اقدام به پاکسازی سنگر به سنگر نمایند اما به دلیل افزایش آمار شهداء و مجروحان و برهم خوردن سازمان رزم در برخی محورها ، مابقی نیروهای پیش رونده مجبور به بازگشت به نقطه آغازین عملیات شدند.

   از منظری دیگر به هیچ وجه نمی توان عملیات کربلای 4 را جدای از کربلای 5 تحلیل کرد و چه بسا بتوان اساساً این دو عملیات را به عنوان یک عملیات دو مرحله ای تلقی نمود چرا که نیروهای عراقی که سرمست این به زعم خود پیروزی !!! بودند سازمان رزم ایران را متلاشی شده انگاشته و سازماندهی رزمندگان اسلام را حداقل تا چند ماه آینده غیر ممکن می پنداشتند و به همین سبب میزان قابل توجهی از نیروهای خود را به مرخصی فرستاده و تنها تعداد محدودی از نیروها را در خط مقدم نگه داشته بودند. حال آنکه بلافاصله پس از عدم الفتح کربلای 4 ، نیروهای ایرانی در عرض کمتر از دو هفته به سرعت خود را سازماندهی نموده و با در نظر گرفتن نقاط ضعف و قوت عملیات قبلی ، عملیات جدیدی را تحت عنوان کربلای 5 آغاز کردند و فتح الفتوحی را رقم زدند که دستاورد آن انهدام ماشین جنگی عراق و تحکیم اراده سیاسی ملت ایران بر مستکبران عالم بود و اساسا پس از این عملیات بود که سازمان ملل متحد به خواسته های جمهوری اسلامی ایران تن داد.

   حال چه کسی شکست خورده این میدان است؟!! ایران اسلامی یا رژیم بعث با تمام حامیان منطقه ای و فرامنطقه ای خود.

جمعی از بازماندگان گردان غواص محمد رسول الله قزوین ، غواصان کربلای 4

بسیج دانشجویی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)

تشکل جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)

تشکل انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)

هیأت محبین اهل بیت دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)

 باز هم روزهای آخر سال فرا رسید و من در فکر مادر شهید مفقود الاثری هستم که پسرش حتی یک مزار هم نداره ،تا جوانه گندمی که براش سبز کرده روی سنگ مزار شهیدش بگذاره.

یک سال دیگر گذشت و خبری از یدالله نشد .پدر یدالله آنقدر در فراق فرزند شهید به انتظار نشست و گریست تا نا بینا شد و درگذشت.

حال مادر یدالله بار دیگر امسال به قطعه شهدای گمنام خواهد رفت تا به یاد یدالله سبزه اش را بروی قبور شهدای گمنام بگذراد و به خیال انکه شاید او یدالله باشد با او نجوا می کند.

به راستی انتظار چقدر سخت است...

این انتظار چقدر زیبا در کلام امام خامنه ای عزیز بیان شده است: «چقدر سخت است یک خانواده‌ای مفقودالاثر داشته باشد،

خانواده‌ای که نمی‌دانند جوانشان زنده است یا نه، هر لحظه‌ای برای آنها مثل شب عملیات است، دائم در حال نگرانی‌اند آیا زنده است، آیا شهید شده آیا زنده خواهند ماند آیا او را خواهند دید.

برخی از شهدا آمده‌اند و ای کاش همه آنها به آغوش مادر بازگردند در حالی که می‌آیند در رکاب حضرت مهدی(عج) جهان را پر از عدل کنند.»

امسال فرارسیدن سال نو مصادف است با فاطمیه، این تقارن موجب می شود که ملت ما ان شاالله بتوانند از برکات انوار فاطمی بهره ببرند...

در سال فاطمی برای مادر یدالله دعا کنید تا حضرت زهرا (سلام الله علیها) که تنها زائر فرزندش بروی خاک های مناطق عملیاتی دفاع مقدس است خبری از پسرش به او بدهد...

به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، «جعفر جنگروی» به سال 1333 در «فریدن» اصفهان متولد شد و در روز 27 بهمن ماه 1364، چند روز پس از آزادسازی بندر «فاو»، بر اثر اصابت موشک دوربردی که نزدیکی مقر فرماندهی «لشکر10 سیدالشهداء (صلوات الله علیه)» بر زمین خورد، بال در بال ملائک گشود.

شهید «جعفر جنگروی»، در زمان شهادت، جانشین فرماندهی «لشکر 10 سیدالشهداء (صلوات الله علیه)» بود و با شهادتش، یکی از ارکانِ رکین لشکر مزبور، از میان رفت.

تصویری که مشاهده می‌کنید، در روز تشییع پیکر پاک شهید «جعفر جنگروی» برداشته شده است. «محمدحسین» پسر کوچک شهید، توسط همرزمانش، بر روی تابوت پدر نهاده شده است تا همه گان بدانند، آن که اینک بر دوش مردم، تا دروازه های بهشت بدرقه می شود،  «رحیق مختوم»، را نه به «بهانه» که با بهایی سنگین به دست آورده است. ( برادر کوچک‌تر جعفر، با نام «علی جنگروی» به تاریخ اول مرداد ماه سال 1361، طی عملیات رمضان، خلعت شهادت پوشید. بر روی تابوتِ جعفر، تصویر هر دو برادر نصب شده است اما تصویر مشخص‌تر، متعلق یه علی است.)